Όλοι θέλουν να δουν ότι η ομάδα του παιδιού τους έχει επιτυχία. Ωστόσο, όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, το πρώτο πράγμα που συνήθως παρατηρούμε είναι η δυσαρέσκεια των γονέων και ο σχολιασμός-κουτσομπολιό σχετικά με συγκεκριμένους παίκτες ή το coaching. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να σχολιάζουμε αρνητικά, ωστόσο αυτό είναι πολύ επιβλαβές απ΄όσο μπορούμε να φανταστούμε!!
Ήταν Νοέμβριος του 2017, όταν ο πρώην εξτρέμ της Μπλάκμπερν και προπονητής στην Κ-18 της Μάντσεστερ Σίτι, Τζέισον Γουίλκοξ, αναλάμβανε θέση διευθυντή ακαδημιών στους Πολίτες. Τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση του αξίας 200 εκατομμυρίων λιρών προπονητικού κέντρου, οι διοικούντες έκριναν ότι χρειάζεται αλλαγή και ο Γουίλκοξ, μιλώντας στον Τύπο, περιέγραψε την διαφορά στη δική του προσέγγιση: «Όταν εξέτασα τα ποσοστά νίκης από την ομάδα Κ-9 μέχρι την Κ-23 διαπίστωσα ότι κερδίζαμε στο 80% των αγώνων και χάναμε το 10%.
Χρόνια πολλά στις μάνες του ποδοσφαίρου που γίνονται θυσία για να ασχοληθούν τα παιδιά τους με το άθλημα που αγαπάνε. Που τρέχουν σαν παλαβές μετά τη δουλειά για να πάρουν το παιδί, να το πάνε στην Ακαδημία, να περιμένουν να τελειώσει, να το πάνε στις άλλες του δραστηριότητες και μετά, πτώμα στην κούραση να πρέπει να το πλύνουν, να του μαγειρέψουν, να το διαβάσουν, να το κοιμήσουν και μετά για για μισή ώρα να καθαρίσουν τα γεμάτα λάσπη αθλητικά παπούτσια.
Ενδυνάμωση και φυσική κατάσταση στο ποδόσφαιρο Παραλληλισμοί ανάμεσα στη βασική προσέγγιση για τις αναπτυξιακές ηλικίες και σε παίκτες υψηλού επιπέδου Επιστημονικό άρθρο του Νίκου Βλάχου O Νίκος Βλάχος, M.A. Sports Science, Athletes Performance Specialist, γυμναστής και σύμβουλος αποκατάστασης, έχοντας μια μακρόχρονη και εξόχως σημαντική πορεία στο χώρο του αθλητισμού, στο νέο του επιστημονικό άρθρο αναλύει αποκλειστικά για τους αναγνώστες του acadimies.gr τους τρόπους με τους οποίους γίνεται η ενδυνάμωση και η φυσική κατάσταση στο ποδόσφαιρο σε μια βασική επιστημονική προσέγγιση στις αναπτυξιακές ηλικίες και σε παίκτες υψηλού επιπέδου.
Γιατί είναι απαραίτητος ο προ-αθλητικός έλεγχος; Οι εποχές της «αλάνας» πέρασαν, δυστυχώς, ανεπιστρεπτί… Σήμερα παιδιά και έφηβοι, τόσο για να γυμνάσουν το σώμα τους, όσο και για να ψυχαγωγηθούν, συμμετέχουν μαζικά σε οργανωμένες αθλητικές διεργασίες. Το ίδιο ισχύει, φυσικά, και για τους ενήλικες. Δυστυχώς, στις μέρες μας, λόγω και της συνεχούς ροής της πληροφορίας από τα νέα μέσα, γινόμαστε συχνά μάρτυρες επεισοδίων αιφνίδιου θανάτου νέων ανθρώπων. Για παράδειγμα, μόνο στην Αττική καταγράφονται 5 επεισόδια αιφνίδιου θανάτου ετησίως. Ναι, δυστυχώς κάθε χρόνο χάνονται πολλές ανθρώπινες ζωές ξαφνικά.
Η συμπεριφορά του παιδιού στον αθλητισμό συνδέεται με τη συμπεριφορά του γονέα του καθώς εκείνος αποτελεί πρότυπο για τον αθλητή. Ο γονέας άλλοτε εμφανίζεται ενθουσιώδης και υποστηρικτικός, άλλοτε απαιτητικός και «υπερεμπλεκόμενος». Οι γονείς αποτελούν σε μεγάλο ποσοστό τον παράγοντα που θα καθορίσει την εμπειρία του παιδιού στο άθλημά του. Έχουν τη δυνατότητα να «χαλάσουν» την εμπειρία από τη συμμετοχή του παιδιού ή να το βοηθήσουν να βιώσει τη διασκέδαση που του παρέχει ο αθλητισμός. Η παρουσία των γονέων είναι απαραίτητη στον αθλητισμό, θα χρειαστεί ωστόσο να είναι και οι ίδιοι «εκπαιδευμένοι», ώστε να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του αθλητή και στη βελτίωσή του μέσα από το άθλημά του.
«Η πίεση για νίκη σε κάθε ηλικία από παράγοντες, προπονητές και γονείς, η έλλειψη κατάλληλης για κάθε ηλικιακό επίπεδο μεθοδολογίας, η υπερφόρτωση με αγώνες, ο σχεδιασμός των προπονητικών μονάδων χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψη τα χαρακτηριστικά ανάπτυξης των παιδιών, η έλλειψη επιμόρφωσης των προπονητών, είναι μερικοί παράγοντες που αποπροσανατολίζουν από τον στόχο». Ο οδηγός από το εκπαιδευτικό συμβούλιο της ΕΠΟ για τις αναπτυξιακές ηλικίες στο ποδόσφαιρο ξεκινά την απαρίθμηση των κινδύνων για τον αποπροσανατολισμό από την πίεση για νίκη σε κάθε ηλικία. Μια πίεση που προέρχεται από όλους όσοι εμπλέκονται στο περιβάλλον του παιδιού. Είναι χαρακτηριστική, σε όσους έχουν βρεθεί έστω και λίγες φορές σε αγώνες μικρών ηλικιών, η εικόνα γονιών να είναι κρεμασμένοι στα σύρματα και να φωνάζουν στο παιδί οδηγίες, αντίθετες με αυτή του προπονητή. Παραγόντων που βλέπουν τα παιδιά απλά ως πελάτες και να πιέζουν για τη νίκη προκειμένου τα αποτελέσματα να φέρουν κι άλλους. Και προπονητών που κάθονται στον πάγκο του 5x5 και πιστεύουν ότι είναι στο Μπερναμπέου ή το Καμπ Νόου.
Το παιδί σας ζητάει να λάβει μέρος σε δοκιμαστικά ποδοσφαίρου και εσείς σαν γονιός συμφωνείτε. Ο προβληματισμός που ανακύπτει είναι για ποιο λόγο θέλησε ο νέος παίκτης τη συμμετοχή του στα δοκιμαστικά και για ποιο λόγο συναίνεσε ο γονιός του…
Βασίλης Σαμπράκος κουβεντιάζει με έναν γυμναστή που ειδικεύεται στην εκγύμναση παιδιών προσχολικής ηλικίας σχετικά με την κατάλληλη στιγμή και το κατάλληλο είδος άσκησης για ένα νήπιο, και γράφει για τα βασικά εμπόδια στη σχέση του παιδιού με την άσκηση: το ψηφιακό παιχνίδι και την νοοτροπία του γονιού.
«Ο Κριστιάνο δεν είναι σίγουρο ότι είναι ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών στην ιστορία του ποδοσφαίρου, είναι σίγουρα όμως ο κορυφαίος αθλητής που πάτησε ποτέ ποδοσφαιρικό γήπεδο!»
